- muhakeme
- (A.)[ ﻪﻤﮐﺎﺤﻡ ]1. hüküm yürütme.2. yargılama.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muhakeme
Look at other dictionaries:
muhakeme — is., huk., Ar. muḥākeme 1) Yargılama 2) fel. Usa vurma Daima felsefe yapmaya hazır, kurulmuş bir makineye benzeyen ukala dimağım muhakemeye başladı. Ö. Seyfettin 3) mec. Bir sorunu çözmek için çıkar yol arama Güldüm, şu muhakemem ne garip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHAKEME — (C.: Muhakemât) (Hüküm. den) Dava için iki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafı dinleyip hüküm vermek. * Düşünmek. * Zihinde inceleme yapmak. * Karar vermek için iyice düşünmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhakeme — yargılama … Hukuk Sözlüğü
masarifi muhakeme — muhakeme masrafları , yargılama giderleri … Hukuk Sözlüğü
muhakeme usulü — is., huk. Yargı yolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhakeme etmek — 1) yargılamak 2) akıl süzgecinden geçirmek, düşünmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhakeme yürütmek — düşünmek, soruna bir çözüm aramak Ferit bu aralık kendi kendine muhakemeler yürütmüş... S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHAKEME-İ GIYABİYE — Dâvâcılardan biri veya her ikisi de bulunmadıkları hâlde mahkemece verilen karar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhakeme usulü — Yargı yolu, yargılama usulü … Hukuk Sözlüğü
MEN-İ MUHAKEME — Muhakemeyi durdurmak, muhakemeye lüzum görmeyip menetmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
